Renta z tytułu wypadku

 

Wypadek przy pracy i choroba zawodowa

 

Za wypadek przy pracy uważane jest nagłe wydarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną, powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiły w związku z pracą:

  • podczas lub w związku z wykonywaniem jej przez pracownika
  • podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika czynności na rzecz pracodawcy  nawet bez polecenia
  • w czasie pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy w drodze między siedzibą pracodawcy a miejscem wykonywania obowiązku wynikającego ze stosunku pracy.

Na równi z wypadkiem przy pracy traktowany jest wypadek w czasie podróży służbowej (chyba że pracownik nie wykonywał w tym czasie powierzonych mu zadań), podczas szkolenia w zakresie powszechnej samoobrony, przy wykonywaniu zadań zleconych przez organizacje związkowe.

 

Za wypadek przy pracy uważane jest również zdarzenia nagłe, wywołane przyczyną zewnętrzną, powodującą uraz lub śmierć podczas:

  • uprawiania sportu (treningi i zawody) przez osobę pobierającą stypendium sportowe
  • wykonywanie odpłatnie pracy przez skazanego lub tymczasowo aresztowanego
  • sprawowania mandatu przez posła lub senatora
  • szkolenia lub stażu przez absolwenta pobierającego stypendium na podstawie skierowania wydanego przez powiatowy urząd pracy
  • wykonywania pracy przez członka rodzinnej spółdzielni produkcyjnej
  • wykonywania pracy na podstawie umowy agencyjnej, zlecenia, o dzieło, jeżeli jest
  • świadczona na rzecz pracodawcy, z którym pozostaje się w stosunku pracy
  • prowadzenia działalności pozarolniczej lub współpracy przy niej
  • wykonywania przez osobę duchowną czynności religijnych, w związku z funkcją duszpasterską lub zakonną
  • odbywania zastępczych form służby wojskowej
  • nauki w Krajowej Szkole Administracji Publicznej przez słuchaczy pobierających stypendium.

Za śmiertelny wypadek przy pracy uważany jest wypadek, w wyniku którego nastąpiła śmierć w okresie nie przekraczającym 6 miesięcy od dnia wypadku. Za ciężki wypadek przy pracy uważany jest wypadek, w wyniku którego nastąpiło ciężkie uszkodzenie ciała (utrata wzroku, słuchu, mowy, zdolności rozrodczej, uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia, naruszające podstawowe funkcje organizmu, choroba nieuleczalna lub zagrażająca życiu, trwała choroba psychiczna, całkowita lub częściowa niezdolność do pracy w zawodzie, trwałe, istotne zeszpecenie lub zniekształcenie ciała).

 

Renty z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych oraz świadczenia z nimi związane

  • podczas lub w związku z wykonywaniem jej przez pracownika
  • podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika czynności na rzecz pracodawcy nawet bez polecenia
  • w czasie pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy w drodze między siedzibą pracodawcy a miejscem wykonywania obowiązku wynikającego ze stosunku pracy.

Na równi z wypadkiem przy pracy traktowany jest wypadek w czasie podróży służbowej (chyba że pracownik nie wykonywał w tym czasie powierzonych mu zadań), podczas szkolenia w zakresie powszechnej samoobrony, przy wykonywaniu zadań zleconych przez organizacje związkowe.

 

 

Renty z tytułu wypadków w drodze do i z pracy.

 

Ustawodawca złagodził nieco warunki nabywania prawa do renty związanej z wypadkiem w drodze, bo zrezygnował z badania stażu pracy. Stały lub długotrwały uszczerbek ustala lekarz orzecznik. Po otrzymaniu orzeczenia lekarza orzecznika lub wyjaśnieniu wszystkich okoliczności, ZUS w ciągu 14 dni, w drodze decyzji, przyznaje ci jednorazowe odszkodowanie i ustala jego wysokość lub odmawia przyznania. Wypłatę otrzymasz w ciągu 30 dni od wydania decyzji.

 

Renta z tytułu niezdolności do pracy - dla ubezpieczonego, który stał się niezdolny do pracy wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej.

 

Renta ta nie może być niższa niż:

  • 80% podstawy jej wymiaru - jeśli jesteś całkowicie niezdolny do pracy
  • 60% podstawy jej wymiaru - jeśli jesteś częściowo niezdolny do pracy.

 

Renta z tytułu niezdolności do pracy, która powstała w wyniku wypadków lub chorób zawodowych w szczególnych okolicznościach (ewentualnie renta rodzinna z tego tytułu)

 

Za wypadek uzasadniający przyznanie świadczeń uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną, powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiły podczas:

  • ratowania innych osób od grożącego ich życiu niebezpieczeństwa
  • chronienia własności publicznej przed grożącą jej szkodą
  • udzielania pomocy przedstawicielowi organu państwowego lub samorządowego, w czynnościach urzędowych
  • ścigania lub ujęcia osób podejrzanych o popełnienie przestępstwa
  • wykonywania funkcji radnego, sołtysa, ławnika
  • zajęć dydaktycznych, wychowawczych lub opiekuńczych, realizowanych przez szkoły;  zajęć w szkole lub zajęć na studiach doktoranckich albo też w trakcie odbywania praktyk studenckich
  • pracy w OHP na innej podstawie niż umowa o pracę
  • pracy w ramach terapii zajęciowej w jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej oraz publicznych ZOZ
  • wykonywania bezpośredniej ochrony przed klęskami żywiołowymi,
  • sprawowania funkcji członka komisji (wybory lub referendum)

 

Wcześniejsze emerytury z tytułu opieki nad niepełnosprawnymi dziećmi zostały zniesione 1 stycznia 1999 r. wraz z wejściem w życie nowego systemu emerytalno-rentowego. Uprawnienia do nich zachowali jedynie, jako prawa nabyte, ci rodzice, którzy spełnili wszystkie wymagane warunki przed 1 stycznia 1999 r., lecz nie zdążyli wystąpić o wcześniejsze emerytury.

 

Renta uczniowska (szkolna) została zniesiona 1 stycznia 1999 r. wraz z wejściem w życie nowego systemu emerytalno-rentowego. Uprawnienia do niej zachowali jedynie, jako prawa nabyte, ci, którzy spełnili wszystkie wymagane warunki przed 1 stycznia 1999 r. Osoby, które otrzymywali orzeczenie na czas nieokreślony (na stałe), przed wejściem w życie nowej ustawy emerytalno-rentowej, czyli przed 1 stycznia 1999 r. mogą bez przeszkód pobierać tzw. rentę uczniowską. Również ci, którzy po tym terminie otrzymali orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy i decyzję o przyznaniu renty na stałe, będą ją otrzymywać bez problemów.